WAT ZEIDEN ZE OOK ALWEER?

WAT ZEIDEN ZE OOK ALWEER?

Kinderen worden zo snel groot zie mijn moeder altijd, maar het is ook zo.

Ik heb drie volwassen dochters. De oudste is 30, daarna een an 25 en nog een van 23 jaar oud. je maak natuurlijk heel wat mee met drie van die meiden. Toen ze klein waren was het een al ondeugd en dat was later ook van de partij. Mijn oudste heeft het een keer klaar gekregen om mij buiten te sluiten. Ze had het rijk voor haar alleen en strooide mijn hele keuken en kamer vol met brinta poeder. Kijk mama, sneeuw hoorde ik buiten. De snoepjes trommel werd op de grond neergezet en ze at er heerlijk uit met twee handen. Of ze gleden met een matras de lange trap af van mijn huis, de beste glijbaan waar drie tegelijk op konden.





Mijn jongste was net twee toen ik haar een steile afrit af zag gaan met haar driewieler. Een grote deuk in de garage van de buurman en zei had haar fietsje vast, aan een hand, en vertelde mij dat ze daar niet meer ging fietsen. Mijn middelste dochter is een echte interieur designer van kleins af aan. Elke week werden er weer nieuwe sjaals genomen van mama en haar kamertje werd er mee gekleurd. Ook alle verf kleuren hebben al op de muren gezeten, van rood, zwart en paars. Ze decoreerde zelf met lappen tule aan het plafond, vastgemaakt met spijkers van mijn gereedschapskist.



Ik hoor nog zo hun kinderpraat, de eerste woordjes en zinnen die je soms zo aan het lachen maken. Apesis zijn aardbeien en een flacemat is een placemat. Een heilige kopter is een helikopter en stierenballen zijn spierballen. Soms kunnen die kleintjes je ook wel voor schut zetten. Liep eens een keer door de drogist en ik hoorde achter me: Mama je moet ook tampons kopen hoor. nou daar zak je dan door de grond, althans zo was dat in de jaren tachtig. Of tegen een oude man zeggen je bent vies, je stinkt, ik wil niet met je praten. Kinderen zijn wat dat betreft goudeerlijk.

Mijn dochters waren echte buitenkinderen. In de bosjes boom hutten bouwen, de ouderwetse spelletjes doen zoals ballen, hinkelen en stoepranden. de oudste kroop zelfs door riolen heen samen met haar vriendjes. Ik heb veel met ze ondernomen. Fietsen, alle zwembaden in de buurt bezocht, dierenparken, maar ook gewoon lekker picknicken in het park of ergens een ijsje gaan eten. Creativiteit vond ik heel belangrijk. Er werd met brooddeeg poppetjes gemaakt of een kralenketting en daarna konden ze alles beschilderen met plakkaatverf, Er werd getekend, geknutseld, zolang hun creativiteit maar werd gestimuleerd. Toen ze in hun tienerjaren waren, hoorde ik allerlei verschillende muziekstijlen vanuit hun kamers klinken. de een had oude hits opstaan, de ander dan weer trance wat werd afgewisseld met de hitparade van de andere dochter.





Toen ze kleiner waren was het leeftijdsverschil tussen de oudste en de twee jongste wat groot. Naarmate ze ouder worden is leeftijd niet meer zo belangrijk. Ze gaan dezelfde interesses delen, ze ondernemen samen dingen en ze groeien naar elkaar toe. Vooral met het uitgaan hadden ze veel plezier samen gehad. Ze begonnen in het dorp en later gingen ze zelfs in Duitsland en België uit. Zolang er maar geen alcohol gebruikt werd als ze moesten rijden. Ik heb ene keer moeten ingrijpen.
Er werd gebeld door een dochter dat de andere dochter als een zat roodkapje door het centrum liep. Ik ben haar maar gaan ophalen, anders zouden er misschien ongelukken gebeuren. Ik heb me rot gelachen toen ik haar zag. Ze had op de nuchtere maag alcohol genuttigd en dat valt nooit goed. Lekker in bed gestopt nadat ze de oprit had onder gekotst en daarmee was de zaak afgedaan. Och daar zijn moeders toch voor denk ik dan maar zo en daar komt ook nog bij, dat ze het niet van een vreemde hebben.
Ik kan me nog als de dag van gisteren herinneren, dat ik een keer stiekem het huis ben uitgegaan. Ik wilde uit en lang wegblijven, genieten van muziek en dans. Nou mijn twee jongste hebben hetzelfde geprobeerd. Ik werd wakker nachts zo tegen half drie. Nog geen dochters thuis, mmmmmmmm. Kleren aangedaan en bij de disco gaan kijken, nee daar stond niemand. Door het dorp gereden, overal gezocht, maar zag ze nergens. Ik raak niet zo snel in paniek, maar je maakt je grote zorgen. Bijna vijf uur morgens zag ik ze aankomen. Afgezet door een busje met twee jonge knullen erin. Kusje hier en daar, ze deden zich de schoenen uit en probeerden ongezien het huis binnen te komen. Ik was heel gemeen en deed hetzelfde als mijn vader. Ik stond achter de deur en mee dat ze binnen waren zei ik:

GOEDEMORGEN DAMES WAT ZIJN JULLIE LEKKER VROEG THUIS!

Ik moest lachen om de geschiedenis die zich herhaalde, maar voelde me na al die jaren schuldig naar mijn vader. Nu pas begreep ik de zorgen. Nu ik eigen kinderen heb en de verantwoording over draag.
Mijn dochters zijn allemaal volwassen mensen en maken hun eigen keuzes.
Ze bewandelen hun eigen levenspad, met pieken en dalen.
Maar wat is het toch leuk om herinneringen op te halen
Terug te denken aan een tijd wat onvergetelijk is.


http://www.youtube.com/watch?v=vafzteL3FBE


Vandollum